We wachten op vertrek van de hoponhopoff, de bus staat klaar bij het schip.
Er waren steeds dagen van 25 uur, en 2 keer van 241/2 uur.
Het scheelt in tijd nu nog maar 2 uur met Nederland. Het einde van de reis is in zicht...
Het mag eigenlijk nog wel even doorgaan, maar we verlangen ook weer naar ons eigen stekkie.
Zo'n verwennerij en zo'n lange tijd, met zoveel nieuwe en buitengewone indrukken en van de ene cultuur naar de andere, was wel heel spannend en soms zelfs verwarrend. Maar we verveelden ons nooit, ook niet aan boord.
Ongeveer 1800 passagiers mensen aan boord van de Aurora, we hebben prettig contact met Nederlanders, maar ook veel Engelsen en een echtpaar uit Brugge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.